Πέμπτη 30 Αυγούστου 2012

Γ...όπως γάμος!

Γάμος.. μία από τις πιό σημαντικές στιγμές στη ζωή κάθε ανθρώπου, μια και σηματοδοτεί την μετέπειτα ζωή του.
 Ένα νέο κεφάλαιο ανοίγει μετά από το γάμο κάθε ανθρώπου και η στιγμή της όλης διαδικασίας και της τελετής είναι κάτι με το οποίο θα ασχολείται για χρόνια. Το βίντεο και οι φωτογραφίες του γάμου, είναι πράγματα στα οποία ανατρέχει κανείς πολλές φορές στην ζωή του.
Γάμοι ανοιχτοί, υπερπαραγωγές με καλεσμένους 1000 και άτομα, με δάνειο για να τους ξεπληρώσεις...είναι ότι ακριβώς δεν θα ήθελα ποτέ στη ζωή μου να κάνω.
H όλη διαδικασία μου φαίνεται πολύ αγχωτική και η ουσία του θέματος χάνεται σε πράγματα ευτελή που καμία σχέση δεν έχουν με το νόημα του γάμου.
Ο γάμος μας πρέπει να είναι μία γιορτή που το κάθε ζευγάρι θα διαλέξει να την κάνει έτσι που να εκφράζει τη μοναδικότητα της μεταξύ τους σχέσης.
Εγώ φαντάζομαι το γάμο μου με προσωπική προετοιμασία από εμένα και τις φίλες μου, με πολύ γέλιο κατά την διάρκεια των προετοιμασιών, σε ένα μικρό εκκλησάκι που να νιώθω τον θεό κοντά μου, με τον άντρα που θα έχω δίπλα μου να μου χαμογελάει και να είναι σίγουρος πως είμαι η γυναίκα που θέλει να έχει δίπλα του για το υπόλοιπο της ζωής του, χωρίς συμβιβασμό αλλά με αληθινή αγάπη, με τους ανθρώπους που πραγματικά μας αγαπούν και αγαπάμε, να νιώσουμε όλοι μαζί τα ιερά λόγια της θείας λειτουργίας και έπειτα όλοι μαζί να διασκεδάσουμε σε ένα πάρτυ για εμάς που θα το ζήσουμε έντονα κάπου κοντά στη θάλασσα..
Μέσα από το blog μου ασχολούμαι με χειροποίητους γάμους και το αποτέλεσμα είναι μοναδικό μια και κάθε ζευγάρι μπορεί να διαλέξει αυτό που το εκφράζει καλύτερα.Οι θεματικοί γάμοι που γίνονται στο εξωτερικό αντικατοπτρίζουν αυτή τη μοναδικότητα. 

Τετάρτη 29 Αυγούστου 2012

Β.....όπως Βοήθεια

Εφτά χρόνια...τα πρώτα της επαγγελματικής μου καριέρας,τα πέρασα δουλεύοντας στο πρόγραμμα "Βοήθεια Στο Σπίτι".
Άνθρωποι της τρίτης ηλικίας που ως τότε δεν είχα ιδιαίτερες επαφές μαζί τους, μια και πίστευα πως η ηλικιακή μας διαφορά θα προκαλούσε και απόσταση στην μεταξύ μας επικοινωνία.
Έδωσαν άλλο χρώμα στη ζωή μου .Ανθρώπινοι χαρακτήρες που πολλοί από αυτούς κρατούσαν μέσα τους την παιδικότητα της νεαρής τους ηλικίας. Αντιμετωπίζοντας τους ως "Κώστα, Μαρία, Ελευθερία, Γιώργο..." και όχι ως " παππού και γιαγιά..", άφηναν ελεύθερο τον εαυτό τους, γελούσαν, αστειευόταν,ξεχνούσαν τα ριτυδιασμένα τους πρόσωπα και τα ταλαιπωρημένα τους κορμιά και γινόταν ένα με μας, που είμασταν κοντά τους ως ίσοι προς ίσους.
Προσπαθώντας να σταθείς δίπλα τους στα προβλήματα που αντιμετώπιζαν, σου πρόσφεραν όλη την αγάπη που μπορείς να πάρεις από κάπου, και αμέτρητες ευχές. Η όποια βοήθεια τότε επέστρεφε σε εμάς που δουλεύαμε για αυτούς, και γινόταν αλληλοβοήθεια.
Άνθρωποι που πήγαιναν να κλειστούν στη φυλακή της μοναξιάς λόγω της ηλικίας τους, άνοιγαν και πάλι την ψυχή τους, χαμογελούσαν και ένιωθαν ζωντανά τα κύτταρα τους ξανά, ήξεραν πως υπάρχουν   κάποιοι που νοιάζονται, κάποιοι που είναι εκεί, στο χώρο τους  την ίδια ώρα και μέρα κάθε εβδομάδα...

Τρίτη 28 Αυγούστου 2012

Συμμετοχή στο παιχνίδι των λέξεων της blogoφίλης mystick land

Η συμμετοχή μου σ'αυτό το όμορφο ταξίδι των 24 λέξεων του αλφαβήτου ξεκινάει σήμερα με το πρώτο γράμμα της αλφαβήτου.

Α....όπως αγάπη

Ίσως η πιο όμορφη λέξη που υπάρχει...Όταν την λαμβάνεις αισθάνεσαι πλούσιος, σημαντικός.Όταν δίνεις αγάπη σε κάποιον ή κάτι γίνεται σπουδαίο-ος.
 Χωρίς αυτή δεν υπάρχουν άλλες σημαντικές λέξεις όπως η ευτυχία, το χαμόγελο, η αγκαλιά..
Η αγάπη μετριέται με ότι απαρνιέται κανείς γι'αυτήν.
Απαραίτητη και πρωταρχική στην πυραμίδα των αναγκών μας, κατέχει πρωτεύουσα θέση.
Η αγάπη είναι ο θεμέλιος λίθος της πίστης μας, είναι αυτή που τρέφει την ψυχή ώστε να απλώσει τα φτερά της. Τα πάντα γύρω μας είναι πιο όμορφα όταν τα βλέπουμε με αγάπη.. και η αγάπη τότε επιστρέφει σε εμάς, απλόχερα.
Για εμένα αγάπη είναι.. η οικογένεια μου, η φύση, η θάλασσα και ο μαγικός της βυθός, τα σχήματα που πέρνουν τα σύννεφα του ουρανού, τα ζώα και ο benji μου, το αεράκι που αγγίζει απαλά τα μαλλιά μου, τα χρώματα του ουράνιου τόξου, η μυρωδιά της φύσης μετά τη βροχή, το αθώο βλέμμα ενός μωρού, το αυθόρμητο γέλιο ενός παιδιού, οι αναμνήσεις της ζωής που πέρασε, η τέχνη, ο χορός της φύσης, η μουσική, το δικό μου αστέρι....η ζωή.

Κυριακή 19 Αυγούστου 2012

shadow box


Καλημέρα σε όλους!!
Χαθήκαμε λιγάκι αυτό το καιρό αλλά έτσι είναι το καλοκαίρι..
Πιστεύω πως από εδώ και στο εξής θα τα λέμε πιο συχνά μια και εκκρεμούν πολλές αναρτήσεις από τη βάφτιση με θέμα τη φράουλα αλλά και ο γάμος που ετοιμάζεται πυρετωδώς.
Το παρακάτω καδράκι το έφτιαξα με αφορμή δύο αγαπημένες φωτογραφίες των γονιών μου, την εποχή που γνωρίστηκαν.
Φιλάκια προς το παρόν και καλή συνέχεια καλοκαιριού με πολλές πολλές βουτιές!!