Τετάρτη 12 Σεπτεμβρίου 2012

Λ...όπως λησμονιά

 Είναι χαρακτηριστικό γνώρισμα των ανθρώπων να λησμονούν και συνάμα τόσο μα τόσο άσχημο...
Στη ζωή θα μου πείτε πάμε μπροστά και σ'αυτό είμαι και εγώ κάθετη, αλλά υπάρχουν κάποιες καταστάσεις του παρελθόντος που είμαστε "εμείς" και δεν πρέπει να λησμονούμε.
 Σ'αυτά που δεν πρέπει να λησμονούμε ένα είναι το βασικότερο, το καλό που μας έκανε κάποιος.Κάτι αντίθετο δείχνει άνθρωπο στεγνό, αχάριστο, χωρίς ήθος.Πολλές φορές βέβαια κάτι που για εμάς ήταν σημαντικό μπορεί κάποιος να μην το αντιλήφθηκε έτσι και εμείς απογοητευόμαστε όταν το καταλάβουμε.Οι όμορφες αναμνήσεις είναι πολλές φορές χρήσιμοι οδηγοί και στις δυσκολίες μας στοιχεία που μας βοηθούν να πάρουμε δύναμη. Οι άσχημες αναμνήσεις είναι καλό να λησμονούνται και κάποιες φορές η λησμονιά  κατορθώνει να τις θάψει αλλά το υποσυνείδητο μας όχι. Όμορφα ή άσχημα τα όσα έχουμε ζήσει είναι όπως ανέφερα πιο πάνω η δική μας μοναδική ζωή, μας έχουν στιγματίσει,της έχουν δώσει το χρώμα που έχει, έχουν επηρεάσει την τωρινή μας ζωή και τις αντιδράσεις μας σε ότι μας συμβαίνει.
Από την άλλη η ζωή συνεχίζει και κάθε μέρα κάτι ξεχωριστό έχει να μας δώσει, και εμείς καλό είναι να είμαστε εκεί, ζωντανοί, έτοιμοι να προχωρήσουμε μαζί της. Όλα προχωράνε με ρυθμούς γοργούς και αλίμονο μας αν την αφήνουμε να φεύγει και εμείς να είμαστε κολλημένοι στα ίδια και τα ίδια.
Αλίμονο αν μας καθοδηγεί το παρελθόν, υπάρχουν πολλά που μπορείς να μάθεις σήμερα αρκεί τα μάτια σου να είναι καθαρά!