Τετάρτη 26 Σεπτεμβρίου 2012

Ό.....όπως ουρανός

Το τελευταίο χρονικό διάστημα με όλες τις ετοιμασίες του γάμου της φίλης μας, παραμέλησα το παιχνίδι των λέξεων. Ήρθε όμως η ώρα να συνεχίσω το συνεχίσω...

Ούρανε, φίλε μακρινέ...
Όταν μπουκώνει η ματιά από όλα όσα σε πληγώνουν, μην την κατεβάζεις, κοίταξε ψηλά στον ουρανό και θα νιώσεις την ανάσα σου πιο καθαρή, ήρεμη,ανάλαφρη. Όπου και αν είναι άτομα που αγαπάς, ξέρεις πως όταν κοιτάξουν ψηλά, τον ίδιο ουρανό θα αντικρύσουν. Κάθε πρωί ο ήλιος ανατέλει και ο ουρανός γεμίζει από φωτεινά, πορφυροκίτρινα χρώματα, γίνεται γαλάζιος όταν η μέρα είναι ηλιόλουστη, γκριζοπός όταν περιμένει να έρθει η βροχή να λούσει τη γη. Έχει ζωή ο ουρανός,έχει χρώμα, συναίσθημα..
Λατρεύω τα σύννεφα, προσπαθώ να βρώ μέσα τους ζωή και σχήματα.Λατρεύω τα αστέρια και το φεγγάρι, ολοκληρώνει τον κύκλο του και ξαναρχίζει από την αρχή, μόιράζει αισιοδοξία αυτό και μόνο..
Στον ουρανό, τον τόσο μακρινό αλλά και καθημερινό μας σύντροφο τοποθετούμε τον θεό και προσευχόμαστε κοιτώντας τον, πιστεύουμε πως εκέι είναι όσοι έχουμε αγαπήσει και έχουν φύγει από τη ζωή, στ΄αστέρια του ουρανού κάνουμε τις ευχές μας. Ζηλεύω την ελευθερία όταν βλέπω τα πουλιά να χάνονται στον ουρανό και να φεύγουν σε μέρη μακρινά.Προσπαθώ να τον αγγίξω αλλά δεν μπορώ..δεν πειράζει,δεν μου αρέσει να κλέβω τη μαγεία των πραγμάτων, είναι καλύτερο κάποια πράγματα να μένουν  ανεξήγητα,τα σέβομαι, τα θαυμάζω...

1 σχόλιο:

  1. "Όπου και αν είναι άτομα που αγαπάς, ξέρεις πως όταν κοιτάξουν ψηλά, τον ίδιο ουρανό θα αντικρίσουν." Αυτή η φράση.. μερικές φορές είναι η παρηγοριά μου...
    Να έχεις μια όμορφη ημέρα!

    ΑπάντησηΔιαγραφή

Love your comments..